Sorunlarımı Konuşmayı ve Üstüne Gitmeyi Öğrendim
Merhabalar,
İsmim Berfin Kavşut. Bilkent Üniversitesinde birinci sınıfta öğrencisiyim. Hazırlıkta boş geçen günlerimden sonra AIESEC diye bir öğrenci organizasyonun duyup internette biraz araştırmamla maceram başladı aslında. İlk gün AIESEC’i duyduktan ve telefonla ofisi aradıktan sonra ofislerinden ilk içeri girdiğimde AIESEC’le Arjantin’e gidip hayatımın en güzel tecrübesini yaşayacağımı bilmiyordum bile.
Projem La Plata’da çocuklara okullarından sonra onlarla oyunlar oynayıp, etkinlikler yapılarak eğitim verilen bir dernekteydi. Çocukların aileleri oldukça sorunluydu ve hayatları bizim hayal edebileceğimizden onların ise küçücük bedenlerine rağmen dayanabileceklerinden çok daha zordu. Durum böyle olunca proje benim için zor geçti çünkü çocuklar agresifti ve aynı zamanda da çok kırılganlardı. Projemin ilk günü benim en çaresiz hissettiğim günlerden biriydi. Biraz İspanyolca öğrenmiş olmama rağmen ilk günden dil sorunun beni zorlayacağı belliydi. Projemdeki diğer stajyerlerin yardımları sayesinde bu sorunların üstesinden geldim çünkü aslında hiçbir zaman yalnız olmayacaktım projede, bunu fark etmem zaman aldı. Sorunlarımı konuşmayı ve üstüne gitmeyi öğrendim. Hatalar yaptığım da oldu, ama onların desteğiyle hatalarımı telafi etmeyi, daha sabırlı ve anlayışlı bir insan olmayı öğrendim. Bir çocuğa sinirlendikten sonra gidip özür dileyip başını okşamayı, her birini bir birey olarak görüp davranmayı ve aslında hayatlarına çok küçük de olsa yaptığım katkının büyük olabileceğini gördüm. Futbol oynadıktan sonra bana koşarak boynuma atlayan Bianca’yı, son gün bana sarılan ve hadi bi alkış deyip arkadaşlarıyla beni alkışlayan Kevin’i, beş yaşında birinin çizebileceği en güzel resimleri çizen Ramiro’yu, bana İspanyolca kelimeleri kartlarla öğreten ve sürekli oyun oynamak isteyen Valentin’i ve yazamadığım diğer çocukları, hepsini şimdiden çok özledim. Bana hayatı öğreten çocuklardı bu çocuklar. Ne kadar zor olsa da hayatları herkesin içinde üretmek için, daha iyiye gitmek için ve iyi olarak tanımladığımız insan olmak için bir umut ve istek olduğunu onlarda gördüm. Evet, zorlandım ve belki de onların yüzünü biraz güldürüp onlarla oyun oynamaktan daha fazlasını yapamadım ama onlar bana benim onlara verdiğimden çok daha fazlasını verdiler. Hayatım boyunca unutamayacağım bir tecrübe yaşattılar, kendimi tanıma yolunda önemli bir adım oldular.
Başka projeler için gelen diğer stajyerlerden çok yakın arkadaşlarım oldu
Hayal edemeyeceğim yerleri gezmeye gittim, insanlarla tanıştım. Bana çok şey kattılar, hayata bakış açımı çok değiştirdiler. Şuan ne zaman geleceksin ve görüşeceğiz diye soran bir sürü Meksikalı, Brezilyalı, Kolombiyalı ve tabi ki Arjantinli arkadaşlarım var. Gerçekten her gün onları özlüyorum. Kesinlikle Latin Amerika görülmesi gereken bir yer, hangi ülke olursa olsun. Onların hayata bakışlarını, nasıl en fakirlerinin bile mutlu olabildiklerini, hayatı bizim kadar ciddiye almadan tadını çıkararak yaşadıklarını görmek bizim gibi stresin, sıkıntının, hayat koşuşturmasının içinde yaşayan insanlar için çok farklı bir deneyim. AIESEC ‘e bana bu tecrübeyi yaşattıkları ve ailelerinin bir parçası olmamı sağladıkları için çok teşekkür ederim.
Berfin Kavşut / Arjantin