fbpx

Projemin bitmesine kısa bir süre kala yakın arkadaşlarımın Türkiye’ye olan önyargılarını kırdığımı gözlemleyebiliyordum.

blank

Merhaba, ben Gülsüm ÇELEN. 21 yaşındayım. Kütahya Dumlupınar üniversitesi Siyaset bilimi ve Uluslararası ilişkiler bölümü öğrencisiyim.

Ben AIESEC’i ilk kez duyduğumda lisedeydim. Üniversiteye geldiğimde şehrimde AIESEC var mı diye araştırdım fakat yoktu. Bir gün bir dil okulu standında AIESEC afişini gördüm ve bilgi edindim. Beni Eskişehir şubesine yönlendirdiler ve başvurumu gerçekleştirdim. Kısa bir süre sonra benimle iletişime geçtiler. Babamı arayıp yurt dışına gitmek istediğimi söylediğimde bana olumlu destek verdi. Ve bana en uygun projeyi ve ülkeyi seçip gitmek kalmıştı. Danışmanım bana ülkeleri söylediğinde Brezilya’ya gitmek istediğimi söyledim. Çocuklarla ilgili bir proje seçtim. Pasaport ve uçak bileti işlemlerimde danışmanım çok fazla yardımcı oldu.

Yurt dışına çıkmama iki hafta kala ailemin yanına vedalaşmak için gittiğimde korkularım olduğunu ve gitmek istemediğimi belirttim. Ailem ise bu fırsatın bir daha elime geçemeyeceğini ve sorun yaşarsam destek olacaklarını söylediler ve projeye katılmam konusunda beni ikna ettiler. Yolculuk esnasında yanıma oturan kadınla sohbet ederken Brezilyalı ünlü bir yazar olduğunu öğrendim ve bana Brezilya’da nelerle karşılaşabileceğimi anlattı. Uzun bir yolculuktan sonra Sao Paulo’ya indim ve projemin olduğu şehir Vitoria’ya  gitmem gerekiyordu.

Ellerinde Türk pasaportu gördüğüm kişilere sordum ve Brezilya’da çalışan 4 Türk mühendis olduklarını söylediler.

Bana havaalanında gerçekleştirmem gereken işlemler ve  ülkeye girişimdeki işlerim  dahil her türlü yardımı yaptılar. Vitoria’ya ulaştığımda hostum Bruna Guidoni beni çok hoş bir şekilde karşıladı ve artık Brezilyadaydım projem başlamıştı. Çocuklarla eğleniyor ve onlara ülkemi tanıtıyordum. Götürdüğüm Türk Bayrağını okulun tavanına asmıştım ve onlara Türk çocuk oyunlarını öğretiyordum. Ayrıca Universidade Federal Do Espírito Santo üniversitesi rektörlüğü AIESEC ile gelen öğrencilere Ülkenin dili olan Portekizceyi her salı öğretiyordu. Bir taraftan da ülkenin dili olan Portekizceyi akademik bir ortamda öğrendim.

Hostum Bruna beni her gittiği yere götürüyor ve onunla çok fazla eğleniyordum. Projemin bitmesine kısa bir süre kala hostum ve yakın arkadaşlarımın Türkiye’ye olan önyargılarını kırdığımı gözlemleyebiliyordum. Veda vakti geldiğinde ise güzel arkadaşlıklar kurduğumu, hostum ve ailesinin ailem olduğunu fark etmiştim. Ve 8 haftalık Brezilya maceramda güzel dostluklar ve anılar biriktirerek sonlandırdım.

Gülsüm ÇELEN – Kütahya

TOP
blank
Sayfa yükleniyor...