fbpx

İnsanlar için, dünyamız için bir şeyler yapmak beni hem çok mutlu etti, hem de çok güçlendirdi.

blank

Merhaba,

Ben Ezgi. 24 yaşında üniversiteden yeni mezun olmuş, iş bulma telaşı içerisindeyken kendimi AIESEC’in sitesinde buldum. ‘Neden olmasın?’ diyerek, çok da düşünmeden, hakkında fazla bir şey bilmediğim bir ülkeye, Sri Lanka’ya Global Volunteer projesi için başvuru yaptım. Her şey o kadar hızlı gelişti ki… Bir baktım Sri Lanka’dayım. Ve gelir gelmez ‘Ben ne yaptım!’ ve ‘Dönmek istiyorum.’ dedim. Bambaşka ülkelerden, bambaşka kültürlerden 15 kişi aynı evde kalacaktık. Bu durum benim için çok zorlayıcı olmaya başlamıştı ki projem değişti. Ben ‘Clean Water and Sanitation’ projesi için başvuru yapmıştım. Sri Lanka’ya gitmeden önce bizden özgeçmişlerimizi istemişlerdi. Bir şirket özgeçmişlerimizi incelemiş ve 3 kişiyi farklı bir proje için seçmişler. Bu 3 kişi arasında ben de vardım. Bir anda tek kişilik odam, kendime ait banyom oldu ve bu durum beni çok memnun etti. Proje süresi boyunca özel çocuklarla vakit geçirdim, onlarla dans ettim, okul gezilerinde çocuklarla ilgilendim. Çocukların gülen yüzlerini görmek, onlar için bir şeyler yapabilmek beni huzurlu hissettirdi.

Ayrıca bahçelerin düzenlenmesine, sebzelerin, meyvelerin ekilmesine yardımcı oldum

Bahçelerde geri dönüşüm ürünlerini kullandık ve insanları kendi sebzelerini yetiştirmeleri konusunda bilgilendirdik. İnsanlar için, dünyamız için bir şeyler yapmak beni hem çok mutlu etti hem de çok güçlendirdi. 6 hafta nasıl geçti anlamadım. Tuk tukları, süper acı yemekleri, her zaman güler yüzle bakan insanları, trenleri, otobüsleri ve festivalleri ile dopdolu, heyecanlı ve mutlu 1,5 ay geçirdim. Yemekler o kadar acıydı ki göz yaşlarıma asla hakim olamıyordum. Yemek genellikle pirinçten oluşuyordu ve yerken ellerini kullanıyorlar, asla çatal-kaşık kullanmıyorlardı. Bu durumu başta garipsesem de sonradan alıştım. Meyvelerin üstüne bile çeşitli baharatlar serpiştiriyorlardı. Tren yolları okyanusun hemen yanında, yeşilliklerin içinde. Eğer aşırı kalabalık değilse tren ile yolculuk yapmak çok keyifli. Otobüslerde her zaman son ses Hint müzikleri çalıyor ve şoförler aracı çılgınca kullanıyor. Şanslıydım ki yılda bir kere düzenlenen ‘Kandy Esala Perahera’ festivaline denk geldim. Bu festival Sri Lanka’daki en eski ve en büyük Budist festivallerinden biri. Dansçıları, hokkabazları, müzisyenleri ve filleri ile ilginç bir tecrübeydi.

 

Hayatımın tecrübesini yaşamamı sağladıkları, dünyayı ve kendimi geliştirmeme katkıda bulundukları, daha güçlü hissetmemi sağladıkları için AIESEC’e çok teşekkür ederim.

Ezgi Ateş / Sri Lanka

TOP
blank
Sayfa yükleniyor...